Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, 81 yaşında bankadan kullandığı kredi borcunu kapatmadan vefat eden Alzheimer hastasının mirasçısına açılan davada, lokal mahkemenin “mirasçının borçtan sorumlu olmadığı” tarafındaki kararını, eksik inceleme nedeniyle bozdu.

Dairenin kararına nazaran, Kocaeli’de yaşayan ve bir bankadan kredi çeken 81 yaşındaki Alzheimer hastası, kullanılan kredi borcunun ödemesi bitmeden vefat etti.

Bunun üzerine banka, krediyi kullanan kişinin tek mirasçısı pozisyonundaki bireye ihtar çekerek, kredi borcunun ödenmesi istemli icra takibi başlattı.

Mirasçının, icra takibi kararına yaptığı itiraz sonrası takip kararı durdurulan banka, bu kararın iptali için dava açtı.

Mirasçı ise kredi borçlusu murisinin Alzheimer hastası olduğunun banka tarafından bilinmesine karşın kredi verildiğini belirterek, davanın reddini istedi.

Yargılamayı yapan Kocaeli 2. Asliye Hukuk Mahkemesi, “kredi alanın 81 yaşında olmasına, 2008’den itibaren Alzheimer hastası olarak tedavi görmesine karşın kredi verilirken sigorta yaptırılmadığı, kefil alınmadığı, hasta bir bireye bu koşullarda kredi verirken bankanın riski kendi üzerine aldığı” gerekçesiyle mirasçının borçtan sorumlu olmadığına karar verdi ve davayı reddetti.

Bankanın, kararı temyiz etmesi üzerine belge Yargıtaya geldi. Temyiz istemini görüşen Yargıtay 3. Hukuk Dairesi, lokal mahkemenin kararını, eksik inceleme nedeniyle bozdu.

Kararın gerekçesinden

Dairenin kararında, kişinin akıl hastalığı yahut akıl zayıflığının hakim tarafından değil, Türk Uygar Kanunu’nun (TMK) 409/2’nci unsuruna nazaran, uzman raporu ile belirleneceğinin karar altına alındığı bildirildi.

Dava konusu olayda, krediyi kullanan Alzheimer hastası kişinin kredi mukavelesini imzalandığı tarihte fiil ehliyetinin olup olmadığı tarafında İsimli Tıp Kurumundan rapor alınması gerektiğine işaret edilen kararda, şu tespit yapıldı:

“Ehliyetsiz olduğu ileri sürülen davalının murisinin, kredi mukavelesinin imzalandığı tarihte fiil ehliyetinin olup olmadığının tespiti için İsimli Tıp Kurumundan rapor alınıp, tarafların tüm kanıtları toplanarak kıymetlendirilmesi ve sonucu dairesinde karar kurulması gerekirken, eksik incelemeyle ve yanılgılı değerlendirmeyle davanın reddine karar verilmesi yordam ve yasaya ters olup bozmayı gerektirir.”