Canan SAKARYA-ANKARA
Üç aylık tatilin akabinde bugün çalışmalarına başlayacak olan Meclisin birinci gündem unsurunu kamuoyunda dezenformasyonla gayret yasası olarak bilinen Basın Kanunu ile Birtakım Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına ait 40 unsurluk kanun teklifi oluşturacak.
AK Parti ve MHP’nin ortak imzasıyla Meclis’e sunulan ve Adalet Komisyonu’nda haziran ayında kabul edilerek maddeleştirilmesi ekim ayına bırakılan teklif, muhalefet partileri, gazetecilik meslek örgütleri ve sendikalar tarafından ‘sansür yasası’ olarak bedellendiriliyor. Yasa teklifi ile birinci defa ‘dezenformasyon suçu’ tanımlanıyor. Basın ve söz özgürlüğü çerçevesinde yansılara neden olan yasa teklifinin mahpus cezası getiren 29. Hususu teklifteki en tartışmalı düzenlemeyi oluşturuyor. Türk Ceza Kanunu’na “Halkı aldatıcı bilgiyi alenen yayma” cürmü ekleniyor. Böylelikle, halk ortasında tasa, endişe yahut panik yaratma, ülkenin iç ve dış güvenliği, kamu sistemi ve genel sıhhati ile ilgili gerçeğe muhalif bir bilgiyi, kamu barışını bozmaya yönelik olarak yayanlara 1 yıldan 3 yıla kadar mahpus cezası öngörülüyor. Cürmün, failin gerçek kimliğini gizleyerek yahut bir örgütün faaliyeti çerçevesinde işlenmesi halinde, verilen cezalar yarı oranına kadar artırılıyor. Muhalefet partileri 29’uncu hususun Anayasaya alışılmamış olduğunu belirtirken, ‘Ülkenin iç ve dış güvenliği’, ‘kamu barışını bozma’ kavramlarının muğlak olduğuna dikkat çekiyor.
Meclis Lideri Mustafa Şentop da geçen hafta düzenlediği basın toplantısında bu alanda ek düzenlemeler yapılması gerektiğini belirtirken, çok uluslu şirketlerin demokrasiye, insan haklarına, tabir hürriyetine kastedebilecek risk taşıyan faaliyetleri olduğuna dikkat çekmişti.
“Hukuk tertibinin kurulması gerekir”
Şentop, “Birçok ülkedeki seçimlerde adayların bir kısmının hesaplarını kapattılar. Çok uluslu şirketlerin her ülkede olduğu üzere Türkiye’deki seçimlere yönelik birtakım stratejik çalışmalar yapıldığını biliyoruz, görüyoruz. Çok uluslu toplumsal medya şirketlerini de bağlayan, uymaları gereken kuralların bulunduğu bir hukuk tertibinin kurulması lazım. Bu bahiste Türkiye’nin attığı adımlar değerli, isabetli, hatta tahminen yetersiz de diyebiliriz. Zira hukuk, mecburen her vakit teknolojik gelişmelerin biraz daha gerisinden takip ediyor. Toplumsal medyayı bir cürüm sürece özgürlüğü alanı üzere pahalandırmak büsbütün yanlış, gerçeklerle de bağdaşmıyor” değerlendirmesini yapmıştı.
